تأثیر افزودن پامیس و بنتونیت به بستر کشت خاک اره بر صفات رویشی فلفل دلمه ای گلخانه ای

کشت های گلخانه ای بدون خاک در ایران، همانند بسیاری از کشورهای جهان، در حال توسعه است. پژوهش حاضر به منظور ارزیابی امکان استفاده از خاک اره درشت و تأثیر افزودن بنتونیت و پامیس به آن بر رشد رویشی فلفل دلمه ای قرمز رقم inspratian انجام گردید. آزمایش به صورت طرح بلوک های کامل تصادفی با هشت تیمار و چهار تکرار در گلخانه دانشکده کشاورزی دانشگاه صنعتی اصفهان انجام شد. بسترها با نسبت های مختلف حجمی شامل: خاک اره 100%، خاک اره+ پامیس به نسبت های 5، 10 و 15 درصد، خاک اره+ بنتونیت به نسبت های 5، 10 و 15 درصد و یک بستر رایج (پیت80%+ پرلیت20%) بودند. نتایج نشان داد که پس از پیت، در بیشتر موارد، گیاهان کاشته شده در بستر خاک اره به همراه پامیس نسبت به تیمارهای خاک اره خالص و خاک اره به همراه بنتونیت دارای رشد رویشی بهتری بودند. برای نمونه، بیشترین وزن تر و خشک اندام هوایی و وزن خشک ریشه مربوط به تیمار خاک اره 85%+ پامیس 15% بود. نتایج همچنین نشان داد که پس از پیت، بیشترین میزان کلروفیل مربوط به تیمارهای خاک اره 95%+ پامیس 5% و خاک اره 90%+ بنتونیت 10% بود و کمترین میزان کلروفیل مربوط به تیمار خاک اره خالص بود. زودترین گل‏دهی، میوه دهی و رنگ اندازی پس از بستر پیت در تیمار خاک اره به همراه پامیس 15% بود که با تیمارهای خاک اره به همراه پامیس 5 و 10 درصد تفاوت معنی داری نداشت.